PROŚBA O MODLITWĘ!
W dniach 7-10 kwietnia 2024 r. odbędzie się Kapituła Generalna i wybory do Zarządu naszej...
Przyjaźń duchowa - Niedziela Miłosierdzia Bożego
Dz 4, 32-35. Pierwsza lektura z drugiej niedzieli wielkanocnej tegorocznego cyklu, to tak zwane...
Słowo Życia - kwiecień 2024
„Pan mój i Bóg mój!” J 20, 28 Liturgiczny okres wielkanocny to czas spotkania z Jezusem...
CHRYSTUS ZMARTWYCHWSTAŁ!
Błogosławionych, pełnych nadziei Świąt Zmartwychwstania Pańskiego.
PEWNOŚĆ WIARY - V Niedziela Wielkiego Postu
Jr 31, 31-34. Wielkie, monumentalne, spisane pod wpływem potężnego, niezachwianego ducha...
ŻYWY CHRYSTUS - IV Niedziela Wielkiego Postu
2 Krn 36, 14-16.19-23. Niedziela radości albo pociechy pośród skupienia i pokuty, jest dniem...
-
PROŚBA O MODLITWĘ!
-
Przyjaźń duchowa - Niedziela Miłosierdzia Bożego
-
Słowo Życia - kwiecień 2024
-
CHRYSTUS ZMARTWYCHWSTAŁ!
-
PEWNOŚĆ WIARY - V Niedziela Wielkiego Postu
-
ŻYWY CHRYSTUS - IV Niedziela Wielkiego Postu
Nawigacja strony
MYŚL DNIA
Słowo Życia
„Pan mój i Bóg mój!”
...tak jak Tomasz spotkał zmartwychwstałego Chrystusa i uwierzył, tak my w czasie każdej mszy świętej spotykamy się z Chrystusem Zmartwychwstałym,...
Pustynia - miejsce spotkania
W najbliższą niedzielę ( I Wielkiego Postu), usłyszymy fragment Ewangelii o kuszeniu Jezusa. „Duch wyprowadził Jezusa na pustynię”(Mt 4,1). Także i my, w okresie Wielkiego Postu, jesteśmy zaproszeni do wyjścia na pustynię. Jest ona najlepszą przestrzenią , w której możemy poznawać swoje słabości, braki miłości, kondycję naszej wiary i zaufania Bogu, doświadczyć prawdy o naszej grzeszności i jednocześnie o miłosiernej miłości Boga do każdego z nas.
Ks. B. Witkowski tak pisze o pustyni: „ Pustynia jest to miejsce mocy wrogich życiu; jest ono odwrotnością pierwotnej stworzonej przez Boga urodzajności w ogrodzie Eden. Na pustyni można doświadczyć niebezpieczeństwa głodu, pragnienia, burz piaskowych i węży. Po niej wędrowali przez czterdzieści lat członkowie Narodu wybranego, aby przygotować się na wejście do Kanaan ziemi obiecanej. To na pustyni sam Jezus przebywał przez czterdzieści dni poszcząc i modląc się, aż do rozpoczęcia Swej publicznej działalności (Łk 4,1-13). Tutaj też Jezus doświadczał kuszenia diabła, ponieważ pustynia przedstawiona jest jako ojczyzna złego ducha (Mt 4, 1; Mt 12,43). Pustynia to także miejsce spotkania z Bogiem.
List do MPJ! - luty/marzec 2020
Mój Drogi! Moja Droga!
Miałam prezent do podarowania i kupiłam do niego torebkę. Bardzo mi się spodobała (jest na rysunku), pomyślałam, że pasuje do osoby, którą chcę obdarować. To są chyba leniwce, mama wisi na drzewie, a na niej dziecko, oboje uśmiechnięci.
W domu przyszła mi myśl – to dziecko jest uśmiechnięte, zadowolone, czuje się bezpiecznie. Mama czuwa, mocno się trzyma – na pewno nic się nie stanie. Pomyślałam – skoro ufam Jezusowi, to mogę się czuć bezpiecznie, On czuwa i nie stanie mi się krzywda. Nawet, jeśli będą jakieś trudne doświadczenia, On mnie przeprowadzi.
Słowo Życia - luty 2020
„Miłujcie waszych nieprzyjaciół
i módlcie się za tych, którzy was prześladują.” (Mt 5,44)
Kiedy czytamy fragment Ewangelii z dzisiejszej niedzieli, może się nam wydawać, że Pan Jezus oszalał, że żąda od nas rzeczy niemożliwych, że przesadził z tą wyśrubowaną normą miłości nieprzyjaciół i modlitwy za prześladowców.
On nie przesadził ani nie oszalał, ale jeszcze raz potwierdził, jak Ojciec Niebieski wierzy w nas, swoje dzieci. To On jest wzorem i źródłem tej – jak nam się wydaje – ekstremalnej miłości, miłości nie z tej ziemi. On, którego słońce wschodzi nad dobrymi i złymi, a deszcz równomiernie pada na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Niedziela Słowa Bożego
Papież Franciszek ustanowił III Niedzielę zwykłą
Niedzielą Słowa Bożego.
Poniżej przedstawiamy treść Listu Apostolskiego
papieża Franciszka Aperuit Illis
ustanawiającego Niedzielę Słowa Bożego.
Eucharystia - uczta miłości
Najświętsza Ofiara. Jest to największy czyn, który mogę mocą Boskiej autoryzacji ofiarować Przedwiecznemu Ojcu w niebie.
W Krwi Baranka, który ofiaruje się na ołtarzu, złożona jest cała nasza nadzieja.
Jezus, Odwieczny Kapłan, modli się za nas i za nas się wstawia jak się to ukazuje jasno, na Świętym ołtarzu w ofierze bezkrwawej.
Zwracajmy spojrzenie naszej wiary na ucztę miłości, na Ofiarę ołtarza: o, jakże liturgia przypomina nam najsubtelniejsze tajemnice zbawienia.
Ta bezkrwawa ofiara umacnia nas w życiu teraźniejszym, po śmierci pomaga nam w czyśćcu i jest tym, co otwiera nam bramy Nieba.
Św. Kasper del Bufalo
Eucharystia – klucz do jedności
Na Mszy św. w czasie przeistoczenia kapłan bierze w ręce przygotowaną Hostię mówiąc: „To jest Ciało moje…”. Mówi to w jedności z Chrystusem, i mocą sakramentu kapłaństwa chleb staje się Eucharystycznym Ciałem Chrystusa.
Kapłan mówi to głośno, ale też wszyscy wierni mogą – po cichu w sercu – razem z nim wypowiedzieć te same słowa. Przecież każdy, kto przyjął chrzest, stał się członkiem Mistycznego Ciała Chrystusa. Patrząc na Ciało Chrystusa w rękach kapłana, widzi w pewnym sensie samego siebie. Podobnie jest, jeśli patrzy na swojego brata i siostrę, przeżywając ten moment odnowienia jedności z Chrystusem w Jego Mistycznym Ciele.
Kto przeżywa świadomie w sercu liturgiczne przeistoczenie, odnawia też swoją relację do wszystkich tych, którzy są członkami Kościoła – Chrystusa. Eucharystia pogłębia jedność nie tylko z Panem Bogiem, ale też pomiędzy ludźmi.
Eucharystia - ofiara Chrystusa i Kościoła
"Podczas składania darów chleba i wina, kapłan dołącza kroplę wody do wina, które mają symbolizować nas ludzi. W czasie konsekracji te krople, rozpuszczone w winie, zamieniają się również w Krew Chrystusa. Chleb symbolizuje trud ludzkiej pracy, a wino – cierpienie i różne bolesne doświadczenia.
Gdy sprawujemy lub uczestniczymy codziennie we Mszy św., to jakby na nowo na ołtarzu podpisujemy i potwierdzamy Panu Bogu prawo do siebie, pogłębiając tym samym świadomość naszej konsekracji, czyli przynależności do Boga.
Matka wielkiego wychowawcy młodzieży św. Jana Bosko – Małgorzata Bosko, w dniu prymicji swego syna powiedziała: „synu, odprawić Mszę św. – to znaczy cierpieć”. Msza św. zobowiązuje nas do ofiarnego życia i wychowuje nas do bezinteresownej miłości i poświęceń.
Proste papieskie wezwanie do modlitwy
Święty Jan Paweł II był niewątpliwie człowiekiem modlitwy. Była ona dla niego przestrzenią intymnego spotkania z Bogiem, źródłem mądrości, siły. Budował na niej całe swoje życie, powołanie.
Podczas pierwszej pielgrzymki do Polski, zachęcał do życia modlitwą, do modlitwy nieustannej:
„Chcę wam powiedzieć wszystkim (…) nie ustawajcie w modlitwie. Trzeba się zawsze modlić, a nigdy nie ustawać (por. Łk 18,1), powiedział Pan Jezus.
Módlcie się i kształtujcie poprzez modlitwę swoje życie. „Nie samym chlebem żyje człowiek” (Mt 4,4) i nie samą doczesnością, i nie tylko poprzez zaspokajanie doczesnych – materialnych potrzeb, ambicji, pożądań, …