List do MPJ! - listopad 2020

autumn-962755_640.jpg

Mój Drogi / moja Droga!

O, jak buro, jak ponuro, deszcz za oknem, lekcje zdalne, a tu i komputer ziewa... Nic się nie chce, jakby sił do życia brakowało...
Masz tak też? To listopad, miesiąc spadających liści, deszczu, który wciska wilgoć pod kurtkę i koszulę, wcześnie ciemno, jakoś tak smutno… Chyba najsmutniejszy miesiąc roku… I to akurat teraz… Auuu…
Owszem, owszem, to nie taki wesoły miesiąc jak maj, w którym wszystko zielenieje – nowe listki na drzewach, świeżutka trawka, kwiaty…To też nie ferie zimowe z nartami, sankami i łyżwami... 

 

Ale – po pierwsze – listopad minie i przyjdzie grudzień, a z nim (w tym roku nawet 29.11) piękny czas adwentu i rorat. Znowu pójdziemy z lampionami do kościoła (mam nadzieję!) i w ciemnościach rozświetlanych płomykami będziemy radośnie śpiewać: „Oto Pan Bóg przyjdzie, z rzeszą świętych k`nam przybędzie...”. Taka wielka nadzieja – Bóg się rodzi!!! I to będziemy świętować. Niezależnie od tego, co kto sobie myśli, Jezus obchodzi swoje urodziny, na dodatek – chce świętować ze mną! Z każdym człowiekiem na świecie, bo każdy jest dla Niego ważny.

Po drugie – ten „szaro-bury” miesiąc zaczyna się uroczystością Wszystkich Świętych. Co prawda tego dnia stajemy zadumani nad grobami naszych bliskich, myślimy o tym, jak bardzo nam ich brakuje, prosimy Pana Boga o to, by jak najszybciej mogli być blisko Niego, jeśli jeszcze oczyszczają się w czyśćcu.

To ważne, aby w biegu między jednym i drugim cmentarzem, między jednym i drugim grobem, nie zapomnieć o modlitwie za tych, którzy tak bardzo na nią czekają. Jest to jednak radosny dzień – wszyscy Święci, a więc ci, którzy już są z Jezusem w niebie, obchodzą swoje święto. A razem z nimi i my mamy takie swoje „dodatkowe imieniny” (np. św. Gertrudę wspominamy 16.11., więc ja mam wtedy imieniny, ale 1. listopada, w dzień WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH, też ją wspominamy, a więc znów mam imieniny:) pomyśl, kiedy Ty masz imieniny, teraz będziesz miał/a je drugi raz:)).

Wracając do listopada. Ma 30 dni, niektóre z nich mają swoich patronów (tak zwane wspomnienie albo święto), np. 4.11. – św. Karola Boromeusza (Karol Wojtyła miał wtedy imieniny), 11.11. – św. Marcina z Tours (w Poznaniu z tej okazji je się fantastyczne Rogale Marcińskie), 16.11. oprócz św. Gertrudy możemy wspomnieć św. Małgorzatę Szkocką albo Matkę Bożą Miłosierdzia, a 30.11. – św. Andrzeja Apostoła. Można ułożyć sobie taki listopadowy kalendarz ze Świętymi, powpisywać w poszczególne dni imiona tych, których oficjalnie wspominamy, a w pozostałe dni wybranych przez siebie, np. św. ojciec Pio, św. Jan Paweł II, bł. Carlo Acutis (dopiero co beatyfikowany w październiku), Chiara Luce Badano czy inni, polscy albo nie.

Wtedy rano patrzę – z kim dzisiaj spędzę dzień. Proszę tego Świętego (tę Świętą), aby ze mną był/a, ze mną pracował/a albo odpoczywał/a, aby mi pomagał/a w lekcjach, w wypełnianiu obowiązków, w byciu dobrym… W internecie można znaleźć ich życiorysy (np. „święte dzieci” – dzieci i młodzież, które wcześnie dojrzały do nieba i wcześnie zmarły, zostawiając za sobą ciepłe i piękne wspomnienia, przykład pięknego życia, miłości do Boga i ludzi), można sobie nawet napisać w specjalnym notatniku/zeszyciku kilka słów o nich – czym mnie zachwycili albo w czym mogę ich naśladować albo w czym, jak myślę, w danym dniu mi pomogli. I – „szaro-burość” listopada zniknie! To może być piękny miesiąc, kolorowy różnorodnością tylu Świętych, pachnący zapachem ich świętości, zaproszeniem do troski o własną duszę i serce, by znaleźć tę szczególną, moją drogę świętości. Mamy tylu Świętych! Oni chętnie spędzą z nami ten czas i chętnie pomogą we wszystkim, o co ich poprosimy!

Z całego serca Cię pozdrawiam i życzę błogosławionego i pięknego listopada!
s. Gertruda