Nawigacja strony
MYŚL DNIA
Słowo Życia
„Pan mój i Bóg mój!”
...tak jak Tomasz spotkał zmartwychwstałego Chrystusa i uwierzył, tak my w czasie każdej mszy świętej spotykamy się z Chrystusem Zmartwychwstałym,...
Słowo Życia - listopad 2022
„wielka jest wasza nagroda w niebie” (Mt 5,12)
To, co Chrystus przedstawia nam dzisiaj w ośmiu błogosławieństwach – można nazwać wielkim programem. „Błogosławieństwa stanowią program chrześcijańskiej szczęśliwości”. Trzeba im nadać „sens”, jaki posiadają według intencji samego Jezusa. Jezus bowiem przyszedł, by przynieść od Boga uroczyste TAK na obietnice Starego Testamentu. Królestwo niebieskie obecne jest w Nim. Co więcej, Jezus dokonał swoistego wcielenia „Błogosławieństw” przez to, że sam według nich żył. Program ten „stanowi także jedyną drogę do zaprowadzenia ładu w każdym sercu i w całej ludzkości. Jest to program rewolucyjny, bo wywraca wszystkie ustalone schematy myślenia ludzkiego” (kard. St. Wyszyński).
Słowo Życia - październik 2022
"Weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą!"
(2 Tm 1,8b)
Św. Paweł zachęca czytelnika do odważnego opowiedzenia się za Ewangelią poprzez znoszenie wszelkich trudności jakie ono za sobą pociąga. Jeśli chcemy być prawdziwymi chrześcijanami – nie tylko z nazwy, ale także, i przede wszystkim, ze sposobu w jaki przeżywamy naszą wiarę - to nie możemy uciekać, gdy napotykamy na przeciwności. Jako ludzie wierzący w Chrystusa spotykamy się z przychylnością ze strony innych, ale nie jednokrotnie także z odrzuceniem, wyśmianiem, czy pewnego rodzaju prześladowaniem. Takie doświadczenia mogą wpływać na nas korzystnie, mobilizując do jeszcze odważniejszego wyznawania wiary, mogą nas w niej utwierdzić; ale mogą również zniechęcać, powodować lęk przed opinią innych i to, że zaczynamy wstydzić się naszej wiary, wycofywać z wszelkich praktyk religijnych, by "ochronić siebie."
Słowo Życia - wrzesień 2022
„Cieszcie się ze mną, bo znalazłem moją zaginioną owcę” (Łk 15, 6)
Znamy doskonale przypowieść o zagubionej owcy. Jest to jedna z trzech opisanych przez św. Łukasza przypowieści o miłosierdziu. Jej opis słyszymy w 24 niedzielę zwykłą, na kilka dni przed świętem Podwyższenia Krzyża Świętego.
Patrząc na Krzyż łatwo przychodzi nam na myśl fakt śmierci Chrystusa i ogromu Jego Krwi przelanej za nas - Pasterz, który umiera, życie swoje oddając za owce. Taką właśnie ma wartość każdy z nas – życie Pasterza.
Wyobraź sobie taką sytuację: pasterz spostrzega, że brakuje jednej owcy wśród stada. Poruszony miłością do owcy i troską o nią idzie, aby ją odnaleźć. Zależy Mu na każdej, więc nie szczędzi sił, nie kalkuluje czy to się opłaca.
Słowo Życia - sierpień 2022
ŁASKA NADMIERNA
„…napełnijcie stągwie wodą. I napełnili je aż po brzegi”.
(J 2, 7)
Stara, dobra i sprawdzona w teologicznej refleksji łacina, użyłaby zapewne w tym miejscu solidnego pojęcia, które wszystko wyjaśni duszy rozumnej: gratia superflua. Łaska Boża jest w człowieku nadmierna. To znaczy, że ma jej zawsze i w każdych okolicznościach więcej niż potrzebuje. Jak to? W czasach dyktatury subiektywnych przeżyć, dominujących również w subtelnym świecie duchowości, wobec takiego sądu większość zaczyna zaraz składać palce obu rąk, by wyliczać: tyle razy pożera mnie samotność, tonę w bezradności, lękam się przechodząc doliną ciemnych godzin, dni lub miesięcy, niepewny jest każdy następny krok, nie wiem – więc wniosek może być tylko jeden, że Bóg potrafi znikać, a z Nim będzie odchodzić Jego łaska.
Słowo Życia - lipiec 2022
Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo (Łk 10, 2)
Każdy z nas ma szansę sensownie przeżyć swoje życie; zachęca nas do tego sam Chrystus. On każe ogłaszać: Przybliżyło się do was królestwo Boże (Łk 10, 9). Królestwo Boże to nic innego jak bycie w przyjaźni z Jezusem, który wie, dokąd nas prowadzić. I nie dotyczy to wcale dalekiej przyszłości, życia po śmierci, ale aktualnej sytuacji - chwil, które już nigdy nie powrócą takie same. Powołanie, o które każe modlić się dzisiaj nasz Zbawiciel, to właściwe rozpoznanie drogi swojego życia. Czy będzie to droga kapłańska, małżeńska, czy droga życia samotnego, w znacznym stopniu zależy od nas.
Słowo Życia - czerwiec 2022
CHWAŁA OJCU I SYNOWI I DUCHOWI ŚWIĘTEMU, BOGU, KTÓRY JEST, KTÓRY BYŁ I KTÓRY PRZYCHODZI
(por. Ap 1, 8)
Na granicy okresu wielkanocnego i zwykłego przychodzi nam przeżywać i celebrować w liturgii Niedzielę Trójcy Przenajświętszej. Jesteśmy wówczas zaproszeni do rozważenia tajemnicy Trójcy Świętej, która jak uczy katechizm, a idąc jego śladem, z wielką determinacją uczą się kandydaci do sakramentu bierzmowania, stanowi centrum wiary i życia chrześcijańskiego (KKK 234). Czy jednak rzeczywiście tak rozumiemy i przyjmujemy tę prawdę? Na ile widzimy jej centralne, czyli najważniejsze, oczywiste i życiodajne miejsce w naszej chrześcijańskiej doktrynie, a tym bardziej życiu?
Pierwsza rzecz jaką można chyba powiedzieć na temat prawdy o Jednym Bogu w Trzech Osobach, to ta, że nie mógł wymyślić jej człowiek.
Słowo Życia - maj 2022
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać (J 14,23)
W swej mowie pożegnalnej Pan Jezus, zapowiadając swoje odejście z tego świata, zapewnił ich, że pewnego dnia powróci. Wskazuje również na to, w jaki sposób uczniowie mogą nadal cieszyć się Jego obecnością w tym czasie rozłąki. I nie chodzi tutaj wyłącznie o uczniów obecnych w Wieczerniku, ale o uczniów wszystkich czasów, również nas. Warto tutaj zwrócić uwagę na słowa Pana Jezusa, który zwracając się do uczniów nie używa słowa "ty", ale mówi bezosobowo: Jeśli Mnie kto miłuje...
Każdy bez wyjątku, może i powinien stać się uczniem Syna Bożego i uczestniczyć w Jego życiu poprzez miłość.
A co to znaczy kochać? Jak można kochać? Często słyszymy, że miłość to uczucie. Nic bardziej błędnego. Miłość nigdy nie jest czymś ograniczonym tylko do uczuć, a co gorsza - do rozumowania. Miłość jest praktyczna.
Słowo Życia - kwiecień 2022
Powiedział mu Jezus: "uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli" (J 20, 19-31)
Mówimy czasami, że ktoś uwierzył drugiej osobie „na słowo”. Św. Tomasz (Apostoł) jest wręcz antyprzykładnem takiej postawy… Nie chciał uwierzyć pozostałym Apostołom (którzy warto zauważyć nie byli dla niego jakimiś obcymi ludźmi, miał z nimi relacje, wiele razem przeżyli, a mówiąc kolokwialnie, ale i dosłownie: wiele razem „przeszli”, może z niektórymi nawet się przyjaźnił), że widzieli i rozmawiali z Jezusem, który powstał z martwych… Jest w Tomaszu takie niedowiarstwo, że nawet stawia „warunek” (pozostałym Apostołom, ale i wręcz samemu Bogu): „nie uwierzę, dopóki nie zobaczę”… Wasze słowo mi nie wystarcza… Chcę dowodów…
Czy wszystko, co nieudowadnialne, albo przynajmniej trudno udowadnialne jest aż tak wątpliwe…?
Słowo Życia - marzec 2022
Nie samym chlebem żyje człowiek (Łk4,4)
W czasie Wielkiego Postu uświadamiamy sobie naszą zranioną grzechem naturę, aby odnowić nasz wysiłek powrotu do Boga i tym samym prawdziwie Go poznać i zbliżyć się do Niego. Również aspekty zewnętrzne takie jak np.post, posypanie głowy popiołem mają za zadanie pomóc nam wznieść naszą duszę do Boga i pozostawić to wszystko, co w naszym życiu jest zbędne i staje się przeszkodą na drodze do Niego.
W tym miejscu przychodzi mi na myśl pewien obraz ojca który podchodzi do bawiącego się swoimi zabawkami dziecka. Ojciec chce wziąć dziecko na ręce, przytulić i być z nim, by ono poznało jego ojcowskie, kochające serce. Dziecko natomiast jest tak pochłonięte zabawą i zabawkami, że reaguje płaczem na bliskość i miłość ojca, bo nie potrafi oderwać się od tego czym jest zajęte.
