Nawigacja strony
Myśl dnia - Maryja
Słowo Życia
Trzeba… weselić się i cieszyć…
Kto ma serce zestrojone z Bogiem, kiedy widzi skruchę danej osoby, niezależnie od tego, jak ciężkie byłyby jej błędy, raduje się z niej. Nie skupia się na błędach, nie wytyka palcem zła, ale raduje się z dobra, gdyż dobro drugiego jest także moim!
SYNOSTWO BOŻE - DROGOWSKAZ NA TABOR - II Niedziela Wielkiego Postu
Rdz 22, 1-2.9-13.15-18. Bóg nie chce mówić do ludzkiego serca abstrakcyjnie. Nie posługuje się ideami lecz zawsze udowadnia, że wiara systematycznie przechodzi w praktykę życia duchowego. Historia zbawienia zostaje wypełniona więc nie teoriami lecz ubogimi ale żywymi ludźmi, którzy pokazują, że każdy człowiek zdolny jest zmieścić w sobie życie Boże – to jest wiarę.
DUCHOWOŚĆ CHRZTU, WODY ŻYCIA I PUSTYNIA - I Niedziela Wielkiego Postu
Rdz 9, 8–15. W ducha Wielkiego Postu – czasu obfitego miłosierdzia, nawróceń i podwojonego działania łaski Bożej na dusze – Matka Kościół wprowadza swoje dzieci lekturą z księgi Rodzaju. Nie może być inaczej, to słuszna pedagogia. Tekst ten bowiem opowiada o początkach stworzenia, sięga do zalążków dziejów człowieka, posługując się przy tym wielkimi kategoriami wiary i pojęciami, na których wszystko się opiera.
Rozpoczynamy Wielki Post
Jedynie Jezus może odnowić i oczyścić nasze serca, dlatego odważnie i z wiarą pozwólmy Mu się prowadzić w rozpoczynającym się okresie Wielkiego Postu.
Niech Krew Chrystusa będzie naszą mocą i nadzieją.
Trudne powołanie - VI Niedziela zwykła
Kpł 13, 1–2.45-46. Pięcioksiąg, czyli Tora – prawo życia wiarą w jedynego Boga, bez wątpienia jest jednym z najświętszych ołtarzy Starego Przymierza. Do jego katalogu należy, medytowana w tę niedzielę, księga Kapłańska. Nie pojawia się ona zbyt często w liturgii Słowa Bożego. Stanowi tekst raczej partykularny, swoisty, nacechowany starotestamentalnym kontekstem. Dla chrześcijan kapłaństwo świątynne, lewickie, ma znaczenie sakralne i historyczne, niemniej w Kościele współcześnie trwa i trwać będzie do końca jedyne kapłaństwo Chrystusa. Inne zapowiedzi wypełniły już swoją misję.
Słowo Życia - luty 2024
Jezus, zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: „Chcę, bądź oczyszczony!" (Mk 1,40-42)
Trędowaty to człowiek, który nie potrafi sam siebie zaakceptować i źle czuje się we własnej skórze. W czasach Jezusa trędowaci musieli mieszkać w oddzielnych wioskach. Jest to również wymowny obraz dla nas: kto nie potrafi zaakceptować sam siebie, czuje się nieakceptowany przez innych. Każde słowo i każde spojrzenie interpretuje jako wyraz odrzucenia i w konsekwencji uznaje się za wykluczonego z ludzkiej społeczności. Trędowaty z Ewangelii podchodzi do Jezusa i prosi Go o uzdrowienie.
