Nawigacja strony
Myśl dnia - Maryja
Słowo Życia
Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je.
Idą one za Mną (J 10, 27)
Co to znaczy, że Jezus nas zna? Wie On o nas to, czego my wiemy. Na miarę słuchania Go, wzrasta w nas poznanie Jezusa, a przez Niego wchodzimy w poznanie siebie samych.
Odpust 2013 w Miasteczku Krwi Chrystusa
Tradycyjnie jak co roku w okolicach 1-go lipca spotkaliśmy się w „Miasteczku Krwi Chrystusa”, aby uczcić cenę naszego zbawienia – Krew Chrystusa. Uroczystość odpustowa rozpoczęła się 30 czerwca (w niedzielę) o godz. 10.00 Mszą świętą, której przewodniczył Ks. Biskup Andrzej F. Dziuba.
Cieszymy się z tego, że byliście razem z nami. Pamiętałyśmy i modlitwą ogarniałyśmy również tych wszystkich, dla których przybycie do Miasteczka nie było możliwe tego dnia.
Dla Was zamieszczamy homilię wygłoszoną przez Ks. Biskupa oraz zdjęcia.
Pamiętajcie! Zawsze jesteście mile widziani w progach naszego „Miasteczka”!
Siostry Misjonarki Krwi Chrystusa
Publikujemy homilię wygłoszoną przez Ks. Bp Andrzeja F. Dziubę na Mszy św. podczas Odpustu Krwi Chrystusa.
Wj 24, 3-8; Ef 2, 13-20; Łk 22, 14-20
Z pewnością planując dzisiejszy przyjazd do tego miejsca, wielu z was musiało pokonać długi dystans. Ale przede wszystkim musiało pokonać dystans w swoim sercu. Musiało zrozumieć i przyjąć jako Boży dar to przybycie dzisiaj tutaj. Chyba możemy sobie powiedzieć, że nikt z nas, tutaj obecnych, nie wyobrażał sobie, że go tutaj zabraknie. Wręcz wielu z was, odchodząc z tego miejsca w ubiegłym roku, wpisało sobie w kalendarz swojego pielgrzymowania już ten dzisiejszy dzień. I dlatego z taką radością stajemy wokół ołtarza Jezusa Chrystusa i wsłuchani w Boże słowo chcemy jeszcze raz pochylić się nad wielkimi tajemnicami, które to słowo nam zwiastuje. .JPG)
1. Krew i słowa Starego Przymierza
Księga Wyjścia, ten starożytny opis przymierza jakie Bóg zawarł z Mojżeszem (por. Wj 24, 3-8), jest obrazem, który ma podprowadzić pod Nowe Przymierze. Ale w tym Starym Przymierzu słyszymy o funkcji jaką spełnia krew, o funkcji jaką spełnia ona jako zewnętrzny znak pewnej więzi krwi jaki dokonuje się między Bogiem Starego Testamentu a narodem wybranym. Ale ta krew nic nie znaczyła by, gdyby zabrakło ludzkiego zaangażowania. Gdyby ta krew nie została wypełniona tymi powtarzanymi słowami, które wypowiada lud: wszystko, co usłyszeliśmy, wypełnimy (por. Wj 24, 3). Tu jest istota przymierza, nie krew, ale ta płynąca z woli serca gotowość wypełnienia tego, czego Bóg oczekuje (por. Wj 24, 7). Przymierze bowiem jest dwustronną umową. Jest oczekiwaniem ze strony Boga i oczekiwaniem ze strony człowieka.
