Nawigacja strony
Myśl dnia - Maryja
Słowo Życia
Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je.
Idą one za Mną (J 10, 27)
Co to znaczy, że Jezus nas zna? Wie On o nas to, czego my wiemy. Na miarę słuchania Go, wzrasta w nas poznanie Jezusa, a przez Niego wchodzimy w poznanie siebie samych.
Słowo Życia - luty 2023
Wy jesteście światłem świata Mt 5, 14
Nie mamy świecić sobą, własnymi zdolnościami, talentami dla zdobycia swojej chwały, ale Chrystusem, którego w sobie nosimy przez przyjmowanie Go w Eucharystii.
O tyle świecimy Jego światłem o ile jesteśmy z Nim zjednoczeni. Każdy nasz gest, sposób mówienia, zachowania jak również dzieła, których się podejmujemy świadczą o tym, czy Jezus Chrystus żyje w nas. Słowa Pana Jezusa: Wy jesteście światłem świata dla ludzi ochrzczonych nie są propozycją ani zachętą, lecz stwierdzeniem, czymś oczywistym, bo skoro wierzę to, żyję w świetle nauki Chrystusa i niosę w sobie Jego światło tam, gdzie panują ciemności grzechu, gdzie nie odróżnia się dobra od zła, ani prawdy od fałszu.
Ofiarowanie Pańskie - rozważanie Benedykta XVI
W dzisiejsze święto kontemplujemy Pana Jezusa, którego Maryja i Józef przynoszą do świątyni, aby Go «przedstawić Panu» (Łk 2, 22). W tej ewangelicznej scenie objawia się tajemnica Syna Dziewicy, konsekrowanego Ojca, który przyszedł na świat, aby wiernie wypełnić Jego wolę (por. Hbr 10, 5-7). Symeon określa Go jako «światło na oświecenie pogan» (Łk 2, 32) i zapowiada profetycznymi słowami Jego najwyższą ofiarę złożoną Bogu oraz Jego ostateczne zwycięstwo (por. Łk 2, 32-35). Jest to spotkanie dwóch Testamentów — Starego i Nowego. Jezus wchodzi do starożytnej świątyni, On, który jest nową Świątynią Boga; przychodzi nawiedzić swój lud, wypełniając posłuszeństwo Prawu i zapoczątkowując ostateczne czasy zbawienia.
Warto przyjrzeć się z bliska temu wejściu Dzieciątka Jezus do majestatycznej świątyni, pośród wielkiej krzątaniny mnóstwa osób, pochłoniętych swoimi zajęciami: kapłanów i lewitów, pełniących kolejno swoją służbę, licznych wiernych i pielgrzymów, którzy pragnęli spotkać się z Bogiem świętym Izraela. Nikt z nich jednak niczego nie zauważa. Jezus jest dzieckiem jak inne, pierworodnym dwojga bardzo prostych rodziców. Także kapłani zdają się niezdolni dostrzec znaki nowej i szczególnej obecności Mesjasza i Zbawiciela.
Autonomia chrześcijańska - rozważanie niedzielne.
Przed nami III Niedziela zwykła. A jednak niezwykła gdyż, zwana Niedzielą Słowa Bożego, szczególnie zaprasza nas do osobistego spotkania ze Słowem, które "jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej drodze” (Ps 119,105). Niech poniższe rozważanie pomoże nam głębiej i owocniej przeżyć ten dzień, spotkać się ze Słowem, które "jest żywe i skuteczne" (Hbr 4,12)
• Iz 8, 23b – 9,3. Cała księga Izajasza to aż sześćdziesiąt sześć rozdziałów zwartego tekstu, który z racji na styl pisania, wrażliwość literacką oraz różnorodność terminów i słów, można podzielić na trzy odrębne części, zapisane przez trzech różnych autorów. W dzień święty, nazywany decyzją papieża Franciszka niedzielą Bożego Słowa, Matka Kościół podaje wszystkim do medytacji jeden z piękniejszych fragmentów całości. Jest nim rozdział ósmy zwoju, nazywany też Księgą Emmanuela.
Słowo Życia - styczeń 2023
Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi
(Mt 4, 19)
Jezus zobaczył tych, którzy pracują. Dostrzegł człowieka w jego zmaganiu się, w jego trosce o życie swoje i innych. Dlaczego rybacy winni zostawić pracę, która ma sens? Dlaczego trzeba odejść? Ponieważ wzywa Jezus. Mają zostawić to, co czynili dotychczas w życiu, co posiadali: sieci, łodzie. To jest pierwszy etap odchodzenia na wezwanie. Drugi etap, to zostawienie ojca, swoich w domu i towarzyszy połowów. Odejście od rzeczy i od ludzi.
O łagodnej przemianie po twardej pokucie - Niedziela Chrztu Pańskiego
• Iz 42, 1-4. 6-7. Już we wcześniejszych rozmyślaniach na poszczególne niedziele Adwentu, Matka Kościół powierzała swoim modlącym się dzieciom teksty trzeciego z autorów wielkiej księgi Izajasza. Dziś natomiast modlitwie wewnętrznej posłuży fragment pism drugiego z nich, a zatem tak zwanego Deutero-Izajasza, który z kolei komponuje słowa tej imponującej księgi począwszy od jej czterdziestego rozdziału. Drugi wybitny prorok stara się opisać i poddać duchowemu komentarzowi trudny czas wygnania Żydów oraz ich zniewolenia w Chaldei. Mimo tak wymagającego kontekstu, wizja piszącego jest przepełniona ufnością w to, że przyjdzie Mesjasz - wyzwoliciel, który przecierpi wiele lecz ostatecznie zwycięży. Czy przeżyłeś kiedyś na sobie zwycięskie cierpienie?
O wielkich, życiowych pragnieniach - Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki
• Lb 6, 22-27. Tekst starotestamentalnej księgi Liczb, dany przez Matkę Kościół wierzącym na modlitwę wewnętrzną pierwszego dnia roku, nazywany jest błogosławieństwem Aarona. Nade wszystko zdumiewa w nim fakt, że sam Bóg tak bardzo troszczy się o stosowne skomponowanie formuły błogosławieństwa. To od Boga bowiem wychodzi pragnienie udzielania łaski, a dopiero potem przekazane jest ono Mojżeszowi (w. 22). Samą treść błogosławieństwa przenika poruszająca serce bliskość Boga. Dwukrotnie wraca przecież w tekście termin Bożego oblicza, objawiającego się człowiekowi jako pokój i łaskawość (w. 25-26). Oblicze w biblijnym znaczeniu to obecność Boga i zarazem Jego przychylność.
Życzenia z serca do serca
„Bóg pozwolił mi na nowo doświadczyć, że nie istnieje jakieś specjalne „miejsce”, w ktòrym przebywa, ale że wszystko jest „miejscem” Jego przebywania – zamieszkania, że wszędzie mogę odnaleźć i spotkać Go”. (Carlo Caretto)
Niech ten święty czas Bożego Narodzenia będzie dla nas szczegòlnym doświadczeniem cudu Narodzenia Jezusa w naszych sercach. Niech Maleńka Miłość błogosławi na każdy dzień Nowego Roku. Niech nasze serca będą dla Jezusa „żłóbkiem”, w ktòrym On zawsze będzie ukochany.
Z serdecznym pozdrowieniem i darem modlitwy
Siostry Misjonarki Krwi Chrystusa
List do MPJ! - grudzień/styczeń
Mój Drogi / moja Droga!
Przed nami zmiana – kolejny rok odchodzi, by zrobić miejsce dla nowego…
Nie wiem, jak u Ciebie, ale dla mnie ten kończący się rok szybko upłynął… Tyle się w nim działo – i pięknego i trudnego; czas płynął jak rwąca rzeka. Zanim jednak ten rok przejdzie do historii, mamy przed sobą Święta Bożego Narodzenia.
O jednoznacznym świadectwie - Uroczystość Narodzenia Pańskiego
• Iz 52, 7-10. Od czterdziestego rozdziału księgi wielkiego proroka Izajasza, aż do jej rozdziału pięćdziesiątego piątego, badacze biblijni zaczynają odnotowywać pojawienie się jakby drugiego, anonimowego autora tego tekstu. Widać to po zmianie stylu pisania, argumentowania, doboru metafor i ogólnej wrażliwości literackiej dynamiki przekazu. Imię kolejnego z autorów księgi nie jest znane historii, więc tradycyjnie zaczęto nazywać go Deutero-Izajaszem, czyli drugim po wybitnym poprzedniku w pisaniu. Sam fragment, podany przez Matkę Kościół do rozważenia w tę uroczystość, to utwór nazywany „ewangelią Izajasza”.
