Nawigacja strony
Myśl dnia
Słowo Życia
A wy [bądźcie] podobni do ludzi, oczekujących swego pana Łk 12,36
Czego ja oczekuję? Oczekiwać znaczy między innymi tęsknić, wyglądać, pragnąć. Jakie są moje tęsknoty? Pytanie o pragnienia jest zawsze pytaniem o serce: gdzie jest moje serce? Bo gdzie jest wasz skarb, tam będzie i serce wasze (Łk 12, 34). Gdzie jest mój skarb? Co mogę nazwać skarbem? Czy w ogóle istnieje dla mnie taka rzeczywistość? Może już niczego nie pragnę, niczego nie oczekuję? Może boję się pragnąć i tęsknić, bo niespełnienie za bardzo boli? Jezus opowiadając tę przypowieść, pyta o serce i jego tęsknoty.
Czytania
-
Czytania na środę, 21 sierpnia 2019
Środa - wspomnienie obowiązkowe św. Piusa X, papieża
(Sdz 9, 6-15)
Wszyscy możni miasta Sychem oraz cały gród Millo zgromadzili się i przyszedłszy pod dąb, gdzie stała stela w Sychem, ogłosili Abimeleka królem. Doniesiono o tym Jotamowi, który poszedłszy, stanął na szczycie...
Przeczytaj rozważanie do dzisiejszej Ewangelii
Duchowość
„Wiecie bowiem, że z odziedziczonego po przodkach waszego złego postępowania zostaliście wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako Baranka niepokalanego i bez zmazy”
(1P 1, 18-19)
Duszę i serce duchowości naszego Zgromadzenia stanowi tajemnica paschalna, której symbolem jest Krew Chrystusa.
Pamiętamy, że punktem kulminacyjnym tajemnicy paschalnej jest zmartwychwstanie.
Dlatego Krew Chrystusa nie jest tylko symbolem cierpienia, męki i śmierci, ale jest też symbolem zmartwychwstania do nowego życia.
Ta Krew jest dla nas najmocniejszym wyrazem miłości Bożej „przelanej na krzyżu” oraz źródłem motywacji i siły do działania.
W życiu osobistym, wspólnotowym oraz apostolskim prowadzi nas ona duchowo od śmierci do zmartwychwstania, od straty do znalezienia, od przegranej do zwycięstwa.
Pragniemy coraz bardziej świadomie pogłębiać w sobie i rozszerzać wokół nas duchowość Krwi Chrystusa jako źródło nadziei i sił dla wszystkich ludzi dobrej woli.
Przyjmując razem z Maryją pod krzyżem Krew Chrystusa, przeżywając razem z Nią samotność, pogłębiamy naszą jedność z Jezusem jak i pomiędzy nami.
