"Niech zajaśnieje chwała Twojej Krwi!"

Czytaj więcej...

 

 

Lipiec jest poświęcony kontemplacji Najdroższej Krwi Chrystusa. Ona nas uwalnia, oczyszcza, uzdrawia i uświęca. Ma przeogromną moc przemiany człowieka. Tak niewiele potrzeba, aby się o tym przekonać…

 

    Kult Przenajdroższej Krwi Chrystusa był znany od wieków. Jej zbawczą siłę przepowiadały księgi Starego Testamentu. Przypomnijmy sobie chociażby fragment z Księgi Wyjścia, opowiadający o nakazie pomazania drzwi krwią baranka. Tam, gdzie odrzwia były zaznaczone na czerwono, nikt nie umarł. Przypomnijmy sobie ofiary z baranków składane w żydowskich świątyniach. Ich krwią skrapiano ołtarze i wiernych. Potem to Jezus stał się Barankiem, wydanym za grzechy świata.

Czytaj więcej...

List Apostolski Inde a Primis - fragmenty dla zachęty (lipiec)

Czytaj więcej...

 

    Do czcigodnych braci patriarchów, prymasów, arcybiskupów, biskupów i innych ordynariuszy miejsca pozostających w pokoju i jedności ze Stolicą Apostolską. Czcigodni Bracia, pozdrowienie i apostolskie błogosławieństwo!

1. Od pierwszych miesięcy naszej papieskiej posługi zwracaliśmy się wielokrotnie do wiernych z zaproszeniem – w naszym odczuciu prekursorskim, naglącym a zarazem prostodusznym – do praktykowania w życiu powszednim żywej pobożności, w taki sposób, aby otwarli się wdzięcznym sercem na przejawy Miłosierdzia Boga względem poszczególnych dusz, Swojego Kościoła świętego, tudzież całego świata, którym to Jezus na zawsze jest Odkupicielem i Zbawicielem. Otóż mamy na myśli nabożeństwo do Jego Najdroższej Krwi.

Czytaj więcej...

"Stać się Miłością" - fragmenty dla zachęty (czerwiec)

Czytaj więcej...

 

 

    Pierwsze zdanie czerwcowych fragmentów mówi o zakończeniu rekolekcji, a przecież sezon wakacyjno-rekolekcyjny dopiero przed nami… Może jednak będzie to właśnie zachętą do takiej organizacji czasu letniego wypoczynku, by gdzieś pojechać na rekolekcje, dni skupienia (zorganizowane lub indywidualne…) czy tzw. duchowy odpoczynek. Potrzebujemy regeneracji sił – fizycznych i duchowych – nie jesteśmy przecież maszynami, a i one przy nadmiernej eksploatacji w końcu „wysiadają”… Możliwości na pewno jest sporo. Zapraszam!

Czytaj więcej...

Kiedy zaczyna się wychowanie człowieka? - fragmenty dla zachęty (maj)

Czytaj więcej...

 

    W majowych fragmentach dla zachęty tematyka rodzinna. Zamiast tworzyć jednak wstęp, posłużę się już gotowym, zawartym w książce, ponieważ ujmuje dobrze to, co trzeba tu powiedzieć.

Dla kogo ta książka

Kiedy zaczyna się wychowanie człowieka? Napoleon twierdził: sto lat przed narodzeniem — i coś w tym jest! Wiadomo, że bardzo ważny jest też okres przeżyty w łonie matki — przecież już wtedy mała ludzka istota żyje, czuje i komunikuje się nie tylko z mamą, ale również z całą rodziną i otoczeniem.

Czytaj więcej...

Bądźmy ostrożni ze słowem „nigdy"! - fragmenty dla zachęty

Czytaj więcej...

 

 

Jeżeli Ja umyłem wam nogi...

    "Było to przed Świętem Paschy. Jezus widząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” (J 13, 1-15). Tyle razy słyszeliśmy w ostatnich dniach, że godzina Jezusa jeszcze nie nadeszła. Musi ukrywać się, odchodzić, uciekać. Musi czekać, musi walczyć.

Czytaj więcej...

W roku miłosierdzia doceniamy także bardziej sakrament pokuty i pojednania... - fragmenty dla zachęty

Czytaj więcej...

 

 

    Trwamy w Wielkim Poście, czasie nawrócenia, to znaczy – powrotu do Pana: "Chodźcie, powróćmy do Pana! On nas zranił i On też uleczy, On to nas pobił, On ranę zawiąże. Po dwu dniach przywróci nam życie, a dnia trzeciego nas dźwignie i żyć będziemy w Jego obecności. Dołóżmy starań, aby poznać Pana; Jego przyjście jest pewne jak świt poranka, jak wczesny deszcz przychodzi On do nas, i jak deszcz późny, co nasyca ziemię" (Oz 6, 1-3).

Czytaj więcej...

"Fragmenty dla zachęty" (luty) - Pan Bóg zaprasza nas na pustynię...

Czytaj więcej...

 

 

    Przed nami błogosławiony czas Wielkiego Postu. Trudny i fascynujący zarazem – Pan Bóg zaprasza nas na pustynię i chce mówić do naszych serc, które mocno pobłądziły, a których powrotu On oczekuje, ponieważ kocha (Oz 2, 16). Dlatego w lutowych Fragmentach dla zachęty rozdział książki Aleksandry Weselak „PUSTYNIA powołanie dla wszystkich?”, wydana przez nasze Wydawnictwo w 2006 roku.

Czytaj więcej...

"Fragmenty dla zachęty" - styczeń 2016

Czytaj więcej...

 

 

    Nowy rok to nowy początek i nowa szansa, przynajmniej taka myśl pojawia się w tyle głowy w okolicach sylwestra... I coś w tym jest – chcemy inaczej, lepiej przeżyć rozpoczynający się rok, zostawiając za sobą (czasami zatapiając w niepamięci) ten mijający. Szczerze powiedziawszy, szkoda tracić energię na zapominanie (ponieważ i tak się nie da), lepiej popatrzeć na to, co było, podziękować za dobro, które się dokonało (przecież nie jest możliwe, aby każda chwila i każde wydarzenie były złe i nie wydarzyło się zupełnie nic dobrego!), wybaczyć komu trzeba (także sobie) to, co potrzebuje przebaczenia, przeprosić kogo trzeba, przynajmniej w sercu, jeśli nie da się osobiście i – z czystą kartą ruszyć naprzód!

 

Czytaj więcej...

Konferencja z dnia skupienia 29.11.2015

Czytaj więcej...

 

 

Krew Chrystusa miejscem spotkania człowieka z Bogiem.

 

    W jubileuszowym roku miłosierdzia spoglądamy na Pana Boga z wciąż nowym zdumieniem – jak bardzo ukochał człowieka, który przecież w swojej historii nieustannie się od Niego odwraca… Jakże wielka budzi się wdzięczność, że Pan Bóg, mimo naszej niewierności, jest zawsze wierny (2Tm 2, 13) i nigdy się nie zniechęca. Tak wielu przecież ukochało Go całą duszą, sercem i ze wszystkich sił (Mt 22, 37), w Duchu i prawdzie (J 4, 23-24).

Czytaj więcej...

31. Podobać się Bogu to więcej niż ludzkie uznanie i chwała.

Czytaj więcej...

 

24 grudnia

31. Podobać się Bogu to więcej niż ludzkie uznanie i chwała.

            Ile człowiek potrafi zrobić, nawet poświęcić, aby być zauważonym docenionym, chwalonym… Żeby zobaczył szef, sąsiad, mąż/żona, najlepiej – cały świat… Jestem niezastąpiona i w ogóle najlepsza! Niektórzy zdają się żyć tylko po to, by zabłysnąć, choćby to miało trwać tylko chwilę. I rzeczywiście trwa tylko chwilę, bo blichtr tego świata to marność nad marnościami, jak powiada Kohelet… (Koh 1, 2. 14…). „A ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą” (Rz 8, 8). „Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę?” (Mt 16, 26), „Świat (…) przemija, a z nim jego pożądliwość; kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki” (1J 2, 17). „Wejdź do radości swego Pana” usłyszał dobry i wierny sługa (Mt 25, 21), a „dziś ze mną będziesz w raju” łotr, który zdążył się nawrócić (Łk 23, 43)... Bowiem „Miarą naszych lat jest lat siedemdziesiąt lub, gdy jesteśmy mocni, osiemdziesiąt” (Ps 90, 10), a wieczność… nigdy się nie kończy.

 

"Życiowe poszukiwania. Część II"

Czytaj więcej...

 

    Ukazał się kolejny e-book: "Życiowe poszukiwania. Część II" w którym zawarte są przemyślenia pierwotnie publikowane na stronie Eremu Maryi "Brama Nieba" (eremmaryi.blogspot.com) od 1 maja do 31 sierpnia 2013 roku.

 

kliknij link (http://embne.blogspot.com/2015/12/zyciowe-poszukiwania-cz-ii.html)

 

 

30. Sercem i duszą pokory jest cześć i miłość Boga.

Czytaj więcej...

 

23 grudnia

30. Sercem i duszą pokory jest cześć i miłość Boga.

            Kto jest moim Bogiem? Pytanie wydaje się dziwne, przecież wiadomo, że Pan Bóg. Czy jednak? I czy zawsze? Ile razy praca, odpoczynek czy jakieś sprawy są ważniejsze od modlitwy, moje interesy od przykazań Bożych, ambicje i plany od woli Bożej? Jeśli jednak rzeczywiście Pan Bóg króluje w moim sercu, doświadczam nieustannie Jego troskliwej miłości i staję wobec Niego w duchu pokory i z sercem skruszonym. „Czym jest człowiek, że pamiętasz o nim, albo syn człowieczy, że się troszczysz o niego” (Hbr 2, 5) pyta dusza miłująca i miłowana, pełna zdumienia i drżącej radości, wypełniającej serce.

 

"Trzeba być osobami czuwającymi..."

Czytaj więcej...

 

 

Homilia papieża Benedykta XVI podczas Pasterki.

Watykan, 25.12.2009

Być "sąsiadem Pana Boga"
 
 
    „Dziecię się nam narodziło, Syn został nam dany” (Iz.9.5). To, co Izajasz, patrząc z odległej przeszłości, mówi do Izraela jako pocieszenie w jego utrapieniu i ciemności, świetlisty Anioł zwiastuje pasterzom jako spełnienie. „Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan” (Łk 2,11). Pan jest obecny.

Czytaj więcej...