PROŚBA O MODLITWĘ!
W dniach 7-10 kwietnia 2024 r. odbędzie się Kapituła Generalna i wybory do Zarządu naszej...
Przyjaźń duchowa - Niedziela Miłosierdzia Bożego
Dz 4, 32-35. Pierwsza lektura z drugiej niedzieli wielkanocnej tegorocznego cyklu, to tak zwane...
Słowo Życia - kwiecień 2024
„Pan mój i Bóg mój!” J 20, 28 Liturgiczny okres wielkanocny to czas spotkania z Jezusem...
CHRYSTUS ZMARTWYCHWSTAŁ!
Błogosławionych, pełnych nadziei Świąt Zmartwychwstania Pańskiego.
PEWNOŚĆ WIARY - V Niedziela Wielkiego Postu
Jr 31, 31-34. Wielkie, monumentalne, spisane pod wpływem potężnego, niezachwianego ducha...
ŻYWY CHRYSTUS - IV Niedziela Wielkiego Postu
2 Krn 36, 14-16.19-23. Niedziela radości albo pociechy pośród skupienia i pokuty, jest dniem...
-
PROŚBA O MODLITWĘ!
-
Przyjaźń duchowa - Niedziela Miłosierdzia Bożego
-
Słowo Życia - kwiecień 2024
-
CHRYSTUS ZMARTWYCHWSTAŁ!
-
PEWNOŚĆ WIARY - V Niedziela Wielkiego Postu
-
ŻYWY CHRYSTUS - IV Niedziela Wielkiego Postu
Nawigacja strony
MYŚL DNIA
Słowo Życia
„Pan mój i Bóg mój!”
...tak jak Tomasz spotkał zmartwychwstałego Chrystusa i uwierzył, tak my w czasie każdej mszy świętej spotykamy się z Chrystusem Zmartwychwstałym,...
Słowo Życia - grudzień 2017
Przynieśli Je do Jerozolimy,
aby Je przedstawić Panu
Łk 2, 22
Przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu — w tych słowach zawiera się tajemnica ofiarowania. Czym jest ofiarowanie? Jaki jest sens ofiarowania? To, co najcenniejsze, najdroższe, najpiękniejsze, pragniemy zatrzymać, boimy się utraty.
Maryja pokazuje, co należy uczynić z darem największym dla nas: przedstawić Panu.
Powierzyć Panu swój dar, mówić Mu o tym, co dla mnie najcenniejsze, co pragnę zatrzymać. Ofiarować Panu, to znaczy też mówić Mu o swoim lęku przed utratą. Kiedy do Boga przyniesiemy nasz dar i Jemu go ofiarujemy, wówczas będziemy spokojni, że nasz skarb jest w rękach Boga.
Przynosić dar do świątyni, czyli Bogu samemu, trzeba także po to, aby Pan mógł mnie oczyszczać, aby mógł oczyszczać mój stosunek do daru, tym bardziej, gdy tym pięknym darem jest drugi człowiek. To, czego doświadczamy w relacji z człowiekiem — piękno przyjaźni i miłości — jest wielkim darem. Do takiego daru trzeba dojrzewać. Trzeba dorastać także do przyjęcia daru jak Symeon. Oczekiwanie, wyglądanie to właśnie dojrzewanie do spotkania.
Popatrzmy jeszcze raz na Maryję przynoszącą do świątyni Dziecko — ofiarowuje Bogu człowieczeństwo Jezusa. Jest to przepiękny obraz ukazujący, co znaczy żyć ofiarowaniem. Nie ma piękniejszego daru, który możemy Bogu ofiarować jak swoje człowieczeństwo. Jeżeli oddamy je Bogu — nie tylko to, co jest w nim piękne, szlachetne, wielkie, ale także, a może przede wszystkim, to, co małe, słabe, okaleczone — wówczas Bóg dokona w nas przemiany. Ale najpierw musimy ofiarować. Przeistoczone może być tylko to, co zostało ofiarowane. Tak jak we Mszy świętej warunkiem przemiany jest naturalność materii, tak i w naszym życiu — im bardziej szczerzy będziemy przed Bogiem, tym piękniejsze będzie nasze ofiarowanie i tym głębsza przemiana.
Ks. Józef Pierzchalski SAC, Medytacje ze Świętym Łukaszem, Ząbki 2009, s. 54-55