
Skupienie weekendowe 15-17 grudnia
Zapraszamy serdecznie do Miasteczka Krwi Chrystusa na skupienie: "Mistyka codziennośći....

SZKOŁA POKORY - 15 dzień - 8 grudnia
OWOCNE DĄŻENIE DO POKORY TO ROZWAŻANIEWŁASNEJ MAŁOŚCI W ŚWIETLE WIELKOŚCI BOGA. Jesteśmy mali...

O rosnącej sile Ewangelii - II Niedziela Adwentu
• Iz 40, 1–5.9-11. Liturgiczny okres Adwentu napełnia ludzkiego ducha otuchą i podtrzymuje...

SZKOŁA POKORY - 14 dzień - 7 grudnia
UPOKORZENIE JEST BARDZO CIĘŻKIE DLA TEGO,KTO NIE CHCE PAMIĘTAĆ O SWOJEJ NICOŚCI. Jesteśmy...

Z mroku ku Słońcu
Zaufać Maryi, oddać Jej siebie, jak dziecko, nigdy nie odwrócić się od Niej plecami, choćby ta...

SZKOŁA POKORY - 13 dzień - 6 grudnia
JEŻELI NIE UMIESZ PRZEBACZYĆ URAZY,OKAZUJESZ WYRAŹNIE TWÓJ BRAK POKORY. Kiedy odmawiamy "Ojcze...
-
Skupienie weekendowe 15-17 grudnia
-
SZKOŁA POKORY - 15 dzień - 8 grudnia
-
O rosnącej sile Ewangelii - II Niedziela Adwentu
-
SZKOŁA POKORY - 14 dzień - 7 grudnia
-
Z mroku ku Słońcu
-
SZKOŁA POKORY - 13 dzień - 6 grudnia
Nawigacja strony
MYŚL DNIA
Słowo Życia
Czuwajcie
Droga wytrwałości
Ilekroć spodziewam się czegoś, co nie następuje, przeżywam rozczarowanie. Nastawiam się, mam plany, wyobrażenia, oczekiwania..
Bóg nie działa zgodnie z logiką ludzką, więc często Go nie rozumiem. Jednak zawsze, gdy pęka balonik moich wyobrażeń, Jezus mnie umacnia, abym potrafiła oddać swój los w Jego ręce, zaufać.
On cierpliwie trwa przy mnie. Czy ja potrafię trwać przy Nim?
Trud poranka - Niedziela Miłosierdzia
• Dz 2, 42-47. Jeśli ogólnie cała kronika Dziejów, spisana przez ewangelistę Łukasza, opowiada precyzyjnie o historii pierwotnego Kościoła i opisuje posunięcia pierwszych biskupów – apostołów oraz ich uczniów, tak szczególnie drugi rozdział tej księgi to świadectwo o dniu zstąpienia Ducha Świętego. Widać wyraźnie jak to wydarzenie, w skali myślenia wiarą, wychodzi zaraz na drugie miejsce po zmartwychwstaniu Pana. Można w tym momencie poczuć się jednak nie do końca usatysfakcjonowanym. Przecież w liturgii i modlitwie Wielkanoc dosięga właśnie teraz swojego epicentrum. Wydaje się, że refleksja powinna być skupiona wyłącznie na pokonaniu śmierci przez Chrystusa. Po co akurat tutaj akcentuje się przyjście Ducha Świętego?
Radość zmartwychwstania.
"Ostatecznym celem naszego życia nie jest boleść i udręka, ale udział w chwale i radości z Chrystusem zmartwychwstałym. Jezus odchodzi z tego świata w boleści i męce, ale po to, aby móc znowu powrócić jako pełen chwały i obdarzyć swoich umiłowanych pełną radością, pokojem i chwałą"
(J. Augustyn, Nie ma go tutaj. Zmartwychwstał!, str.5)
Niech radość zmartwychwstania będzie i naszym udziałem.
Jezus żyje! Alleluja!
• Dz 10, 34a. 37-43. Piotr przemawia w domu Korneliusza. A kim jest właściciel domu? Według dziesiątego rozdziału Dziejów Apostolskich, Korneliusz to rzymski oficer, setnik oddziału nazywanego kohortą italską. Jest nawróconym na chrześcijaństwo poganinem. Co ważne, Korneliusz wierzy w Boga jeszcze zanim spotka Piotra apostoła, a to znaczy, że ma wiarę pierwotną - wiarę sprzed przyjęcia Chrztu. Modli się, troszczy o ubogich, w jego szlachetnym wnętrzu doszukać się można cech proto-chrześcijanina. Nie będąc jeszcze ochrzczonym, już doświadcza ewangelicznej miłości, która przenika jego ducha, rozpala go i przyciąga.
Ciche zwycięstwo nad grzechem i śmiercią.
Dzisiaj, w Niedzielę Palmową, "triumf światowy", okazały, spektakularny, przygotowany przez lud Izraela; równocześnie jednak przelotny jak powiew wiosny. W następną niedzielę natomiast będziemy wspominać ów drugi "triumf", przygotowany przez Boga - zwycięstwo nad grzechem i śmiercią. Ten drugi triumf jest tak niedostrzegalny, jak chyba żadne inne wydarzenie. Dzieje się bez świadków - tylko noc, śpiewamy w hymnie Exsultet, mogła poznać czas i godzinę, w której Pan wstał z martwych.
Wolne miejsce dla przyjaciela - Niedziela Palmowa
• Iz 50, 4-7. Niedziela Męki Pańskiej określana jest również - zgodnie z tradycją - mianem niedzieli palmowej. Pierwszy z obrzędów tej uroczystości to poświęcenie gałązek na pamiątkę znaku, jaki podnosił tłum, aby uczcić Jezusa wjeżdżającego w tryumfie do Jerozolimy. Taką celebracją Matka Kościół rozpoczyna święty czas Wielkiego Tygodnia. W pierwszym czytaniu proponuje się natomiast medytację nad trzecią z czterech biblijnych, wielkich pieśni Sługi Jahwe. Kim on jest? Co to za tajemnicza osoba? I dlaczego powstają o nim pieśni? Sługa Jahwe to figura cierpiącego Mesjasza, który sam, z własnej woli oddaje życie za zbawienie wielu. Co więcej, to tragiczna postać, która decyduje się wziąć na siebie całą udrękę innych.
Słowo Życia - kwiecień 2023
Idźcie i oznajmijcie moim braciom:
niech udadzą się do Galilei,
tam Mnie zobaczą
Mt 28, 10
(...) Mateuszowy opis (por. Mt 28, 8-15) pięknie wskazuje, że to niewiasty są pierwszymi, którym Chrystus się ukazuje (por. Mt 28, 9). W kulturze żydowskiej i rzymskiej to niemożliwe, tam tylko mężczyźni mieli władzę i rządzili. Kobiety spychane były z życia społecznego i nie dawano im rangi autorytetu. Jezus zaś ukazuje się najpierw niewiastom. Niektórzy mówią, że to dlatego, iż one trwały przy Jego ukrzyżowaniu (por. J 19, 25-27).
Wnętrze pustego grobu - V Niedziela Wielkiego Postu
• Ez 37, 12-14. Rozdział trzydziesty siódmy wspaniałej, dumnej, a nawet heroicznej księgi proroka Ezechiela, to być może jeden z najbardziej znanych jej fragmentów. Nazywa się go często hymnem lub wizją odrodzenia ludu wybranego. W ogóle tekst Ezechiela bez wątpienia nosi na sobie znamię osobowości jego autora. Tak pisze tylko wybitny, niezłomny człowiek. Kim był zatem Ezechiel? W porównaniu do innych proroków albo postaci Starego Testamentu wiadomo bardzo dużo o jego życiu. Był on synem kapłana i sam pełnił czynności kapłańskie. Egzystencję Ezechiela nagle przenika wielki dramat.